ماهها در انتظار می گذرد ولی چیزی که ارزش ماندن دارد اتفاق نمی افتد.
تنها تلاش انسان ها آنها را به چیزی که هستند می رساند.
وتلاش همه ی انسان ها منجر به وجود آمدن علوم مختلفی شده است در زمینه های مختلف.
تنها راهی که قابل درک برای انسان است تلاش برای یافتن چیزی است که در پی آن است واین چیز است که به زندگی او معنا می دهد.و اگر به دنبال خواسته ی خود نرود خود را همواره در شکست می یابد.
اما در این میان ادیان وعلوم مختلف که گاهی آن ها را نه علم می دانند ونه دین پا به عرصه می گذارند که مسما جنبه های گونا گونی را در بر دارند.و راههای متفاوتی را در بر دارند.
علاقمندی شما دوست عزیز دقیقا چیست؟
آیا فکر می کنید چه چیزی باعث پیشرفت شماست.
به نظر بنده زندگی جریان مداومی است که برای هر کس معنای مختلفی دارد وراههای زیادی را در پی دارد.
وانسان یک بازیگر است که با توانایی های خودش راه روی می کند.
اما توان هر کس متفاوت است وچیزهای مختلفی از اشخاص مختلف به ظهور می رسند.چون نگرش ها متفاوت است.
اما انسان مسلما چیزی غیر از این جسم است (البته اگر از جسم مانن سنگ حرف بزنیم)وتنها پاره ای گوشت و پوست و استخوان نیست.چون که با هر غم واندوه او در خود فرو می رود وشاید هم مریض شود ولی در شادی سر از پا نمی شناسد و تمامی غم ها را رها می کند.پس انسان مختار است که چگونگی رفتار خود را مشخص کند تا کیفیت زندگی او مشخص شود.
مسلما کسی نمی خواهد در یک غم بیهوده زندگی کند. البته کسانی که دانایی آن ها هر لحظه بیش تر می شود این کیفیت غم با تفاوتی فاحش والبته شادی توئم در آنها ظهور پیدا می کند که به نظر من انسان های موفق به این درک از وجود می رسند.
پیروی از هر چیز می تواند شما را به چیزهای متفاوتی برساند.
بدن انسان با هر تغییر فکر وروحیه ی او فرق می کند .یک ترس کوچک تمامی ضربان قلب شما را به اوج خود می برد واگه این اتفاق نیفته شما باید کمی به خودتون شک کنید.
وزندگی یک جریان است که اگر در این جریان مراقبه داشته باشید با معنا آشنا می شوید که چیزیه که شما رو مسلط تر وانگیخته تر میکنه .معنا چیز والاییه که در هر سلول از وجود شما انباشته می شه و شما در خلوت خودتون اون رو میبینید.
یکی معنایی که براش تجسم میشه دوست عزیزشه یکی کارشه یکی بد بختیهاشه ولی انسان باید که نگرانی ها رو از خودش دور کنه چون که به طور حتم برای بدن ووجود پذیرای او مانند سمه.
باید اون چیزی که لمس جاودانگی هست برای انسان اون رو به دست بیاره وراهها رو به خودش نبنده واین کاملا واضحه.
مگه نه.
